|
In het 1ste leerjaar
liep het voor onze Paul (en voor veel andere kinderen
eigenlijk) niet altijd van een leien dakje. De leerkracht, juffrouw
Maria, was geen redelijk mens. Op een middag kwam
Paul schreiend voor de hele buurt
naar huis. Wat zal 't nu weer zijn, vroeg moeder Laura zich
af. Jean-Marie (die in dezelfde klas in het 2de leerjaar
zat) zei: "Hij moet 1000 lijnen schrijven, en hij moet die
straf straks mee hebben."
1000 lijnen! Paultje zat in het
1ste leerjaar waar de kindjes tot 20 leren rekenen. En
waarvoor? Wat was er gebeurd? Hij had zijn pen in de inktpot
gedoopt om inkt te nemen, en toen hij ze er terug uit wou
nemen, haperde de punt van de pen. De inkt vloog in het
rond, o.a. op de muur waar juffrouw Maria van alles had
opgehangen. Hij moest dus 1000 keer schrijven dat hij dat
niet meer zou doen.
Jean-Marie en ik wisten wel dat dit niet mogelijk was. Ten
eerste kon onze Paul nog niet goed schrijven. Ten tweede
stond hij nog steeds tranen met tuiten te snikken. Ten derde was 1000
lijnen schrijven niet in een wip gedaan. En ten vierde had
ons moeder 's middags wel wat anders te doen dan zich met de
straf van die kleine bezig te houden. Wij voelden wel dat
het haar niet zinde, maar ze was niet gewoon de school
ongelijk te geven. Meestal kregen we thuis nog eens zoveel
straf erbij. Misschien was dat de reden waarom onze Paul zo
tekeer ging.
Toch zette ze hem na het eten meteen aan het schrijven. Ze
liet hem 10 lijnen schrijven. Ze zei geen verkeerd woord
over de leerkracht, maar ze ging wel mee naar school. En dąt
waren wij niet gewoon. Sommige andere kinderen dreigden bij
't minste van "k Zal mijn ma ne keer meebrengen en ze zal
u ne keer een dessinge (een pak slaag) geven." Wat af en toe
ook gebeurde. Maar ons moeder ging nooit naar school om haar
beklag te doen.
Behalve nu misschien? We hebben er nooit het fijne van
geweten, maar meer dan die 10 lijnen heeft onze Paul niet
geschreven.
In datzelfde 1ste leerjaar zat ook
Freddy Van Gijsegem. Ook hij beleefde er meer dan hem lief
was. In het midden van de klas stond een kachel die met een
lange buis verbonden was met de schouw. Wat Freddy
mispeuterd had weet ik niet meer, maar hij moest van
juffrouw Maria aan de deur gaan staan, klaar om in de zak
van Zwarte Piet gestopt te worden van zodra die binnenkwam.
Plots werd er op de deur geklopt. Freddy stoof als een
hazewind door de klas, tegen de kachelbuis die op de grond
viel... Tja, wie zat er nu met de gebakken peren...
|
straf in het 1ste leerjaar