Er zou een dokter komen van de levensverzekering om Paul de
nodige informatie te ontfutselen, teneinde de
levensverzekering te kunnen toekennen. Er was ons gezegd dat
het om een stugge man ging die niet te vinden was voor small
talk. Hij deed gewoon zijn werk en we moesten zijn gebrek
aan communicatieve vaardigheden vooral niet persoonlijk
nemen.
Sofie was 3 jaar en had plaats genomen aan de tafel waar ook
haar vader en de dokter zaten. Ze volgde het gesprek
aandachtig, keek van de dokter naar haar vader, en voelde
wellicht dat het er stroef aan toeging.
Dokter:
Lengte?
Paul: 1,78 m.
Sofieke: Maar hij zal nog
groeien hoor!
En daarmee was het ijs gebroken.
De dokter schoot in een lach en is nog een hele tijd blijven
nakaarten. Of hoe ontwapenend kinderen kunnen zijn...
|